Nie wiem czy to Twój zamysł świadomy autorze, czy dzieło przypadku lecz z jednej strony dobry poniekąd portret został po macoszemu kadrem potraktowany, słabym posadowieniem w kompozycji i zbyt natarczywym światłem w nadto oczywistym przerysowaniu postaci.. Ten zestaw aspektów fotograficznych do mnie osobiście nie przemawia.

Tak czasami bywa że gdy pojawiają się emocje to chwytasz za aparat i cykasz nie zwracając uwagi na nic... Michał na drugi dzień po wykonaniu tego zdjęcia doznał udaru i leży do dziś sparaliżowany...

Gdy dziewczynki wczoraj śpiewały kilka piosenek na festynie, to cisnęły się łzy do oczu... dały radę same bez ich nauczyciela! Nie pomyliły się! chociaż łatwiej by im było gdyby ich pan Michael akompaniował akordeonem... Michał wracaj do zdrowia i do nas! Czekamy na Ciebie!