nie znam się na tego typu pracach, ale zawsze ujmował mnie bardzo ten temat.Ta izba którą autor przedstawił na zdjęciu opowiada nam o latach historii życia tego człowieka w podeszłym wieku,klimatu dodają liczne dewocjonalia.Jestem jak najbardziej na tak.

kilka razy odwiedziłem mego bohatera gdzieś w niewielkiej miejscowości pod Rykami .Co ciekawe ów bohater kiedy pukałem do drzwi zawsze drzemał sobie na łóżku po lewej ,zamieniałem kilka słów co słychac jak się żyje czy zdrowie dopisuje ...póżniej oczywiscie jak zwykle zgoda na kilka fotek i do nastepnego spotkania.Gumofilce ,siekiera,krzyżyk i czapka na gwozdziu peawie zawsze w tych samych miejscach.

Dodam że widok nie codzienny w obecnych czasach, aczkolwiek pamiętam doskonale czasy gdzie jedna izba, pomieszczenie było kuchnią, sypialnią,pokojem gościnnym. Ludzie byli bliżej siebie, bardziej serdeczni, mieli więcej optymizmu i wiary, choć życie ich nie rozpieszczało.Pozostały wspomnienia.

tak, dobra praca...

święta racja sbogdan1

Ciężkie jest dla mnie... nie potrafię sobie z nim poradzić. Ale wracam z ciekawością aby móc lepiej zrozumieć.

lubie

Mówi się że mój dom jest moją twierdzą... trzeba zdobyć zaufanie człowieka aby móc być do niego zaproszonym... trzeba mieć jego zaufanie aby móc w nim robić zdjęcia...

sceneria jak najbardziej zjawiskowa, natomiast nieumiejętne użyte światło flasha rozpłaszczyło to foto do 2d. To mnie mocno razi. Mam wrażenie jakbym oglądał taki zabawkowy otwierany dom dla lalek :)

no cóż...

Racja to nie jest portret, nazwał bym go gdy by osoba na zdjęciu była na pierwszym planie, czyli kilka kroków bliżej obiektywu.
A tak to jest jak napisała w analizie monalli, dokumentalna fotografia.
Oceniam bez zwracania uwagi na kategorie w której jest ta Fotografia, by była jasność.
Pozdrawiam Autora.

"Mój jest ten kawałek podłogi" chciałoby się zanucić... Dobra praca!

dziękuję za uwagę i pozdrawiam