Trudne są analizy obrazów, które mówią same i nie potrzebują komentarzy. Łatwo wtedy popaść w zbędną paplaninę i kiczowaty patos. Jednak napiszę kilka zdań, bo zdjęcie po prostu zasługuje na uwagę.
Ta fotografia jest dla mnie przykładem, jak dużo można zdziałać aparatem bez dziwnych artystycznych poszukiwań, bez tworzenia wydumanych kreacji, za to realizując temat w prosty, bezpretensjonalny sposób.
Realizm sceny ociera się o monument. Czuję krew pulsującą w żyłach robotnika. Bardzo dobrze w dynamicznej pozie ujawnia się jego siła i witalność. Jeszcze jedno małe zwycięstwo człowieka nad materią.
Obraz jest też zmysłowy. Przypominam sobie doświadczenie tych momentów, kiedy zwykła woda smakuje wyjątkowo, kiedy przez chwilę nie potrzeba niczego więcej do zaspokojenia ciała.
Malowniczy jest stos przerzuconych przez robotnika worów. Zanurzyłem się w ich brudnawe, obsiepane kształty. Są jak fragment obrazu naturalisty. Są też symboliczne. Może każdy, komu w głowie kłębią się pytania o sens, a kto przyjrzy się worom, zobaczy wśród nich swój.
Zdjęcie jest w tonacji niebieskiej. To kolor kojarzący się z transcendencją, stałością, ładem, spokojem, świeżością, pozytywną i twórczą energią, no i w końcu z wodą właśnie. Bohater zdjęcia zdaje się być uszlachetniony pracą. Błękit również to podkreśla.

Publikuj!

piękna analiza..
dziękuję :)

Gada to całością....!!! :)

Oczywiście. Publikuj, pomimo plastików, które niezmiennie mnie drażnią, szczególnie w takich okolicznościach.

GW kwestia czasu mz

oj, chyba będzie ciężko, ale miło, że tak doceniasz :)
Pozdrawiam..