Z przypadkowości...powstawały wielkie fotografie, mówię o przypadkowości spotkanych osób, bo fotograf swe umiejętności posiadać musi, aby te przypadkowe, często "zacne" osoby godnie pokazać....!

Zdjęcie które zrobiłem to czysty przypadek ,będąc wczoraj w warszawie,przechodziłem przez mały skwer ,na ławce siedział człowiek z zakupami,podszedłem i zapytałem"czy mogę zrobić panu zdjęcie?"na to pan Zbigniew " a rób pan"i zaczęliśmy rozmawiać , powiedziałem po co to robię,a on na to"trafiła kosa na kamień" ja się pytam dlaczego,na to pan" przez całe życie robiłem zdjęcia,ale trochę w innym czasie i innymi aparatami,mam ich chyba z 70siąt " i w tym momencie mówi"coś panu pokaże"odpina kurtkę a tam na napie widnieje krzyż -mówi" pewnie wie pan co to jest?" ja na to,że wiem odpina rękaw i pokazuje mi obozowe numery,i zaczyna rozmawiać"Do obozu trafiłem mając 15 lat ,chciałem uciec przez granice ,ale mnie złapali,byłem uczestnikiem marszu śmieci ten ponad 90-cio kilometrowy marsz pozbawił mnie wielu przyjaciół,mi sie udało,numery jak pan widzi mam w innym miejscu jak wszyscy,poprosiłem tych którzy to robili( a robili to często nasi)by był z boku,bo gdybym chciał uciekać będzie mniej widoczny,pracowałem w fabryce pod ziemią gdzie robiliśmy podwozia do meserszmitów (uśmiechnął się)powiedział to jedyny plus tego obozu ,nauczyłem sie tak mechaniki,że jak po wojnie poszedłem na studia na politechnikę to umiałem takie rzeczy gdzie inni znali je tylko z teorii,w 45,46,47 roku wróciłem do obozu zrobić te zdjęcia,wiele rzeczy wróciło na nowo...ale mogłem przejść bramę i nikt już nie wołał,nikt już nie strzelał.Zdjęcia po czasie trafiły do muzeum,mało zdjęć jest z tego okresu,przez pare lat fotografowałem zbombardowaną warszawę,ale to już inna historia...."Przesiedziałem z tym człowiekiem chyba godzinę na ławce rozmawiając o tym co było.Przeżyłem prawdziwą lekcje historii o numerze 79586- Obozu Koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau

ale ja na tak :)

Mówi do mnie jeszcze,"robiłem ma średnim formacie M 645 to były zdjęcia,z tym dało się zrobić wszystko,a dzisiaj? dzisiaj aparaty cyfrowe,jak się chce zrobić wielka odbitkę to kwadraciki widać":)))

Zbigniew Klawender nie Klawenda, ale zazdroszczę spotkania z tym Panem, temat Auschwitz niezwykle mnie interesuje i bardzo chciałbym spotkać osobę która chce o tym mówić, a czas ucieka. Pozdrawiam.

tomash -moja literówka:) już poprawiłem:)pozdro

Ciekawe opowiadanie, bardzo ciekawa postać i solidnu, dobry portret. Publikuj.

fajnie jak sie podoba:) była to naprawde fajna rozmowa:)

jakby to zrobić w B/W :) - nawet ładne światełko jak na przypadkowy portret - generalnie duży + za całość

zieliwo:) zaraz dam:)ale to chciałem w kolorze:)

Niesamowita opowieść, wyjątkowe spotkanie z wyjątkową osobą, wspaniale, że nawiązaliście tak miły kontakt zupełnie przypadkowo, fotografia natomiast bardzo mi się podoba, bardzo ciepłe spojrzenie, oczy, które już opowiadają swoją historię i delikatny uśmiech, bardzo mi się całość podoba!