Santo subito GW

przede wszystkim to zdjecie to sama sztuka
taki rodzaj portretowania trumiennego jest mi co prawda obcy, nie wglebialam sie nigdy w temat ale to zdjecie wyroznia sie jednak mimo wszystko...
po pierwsze wyroznia sie "wyciszeniem" :-) jakkolwiek przewrotnie to nie zabrzmi, ale rowniez dobrym swiatlem, kompozycja, konwersja do C-B i symbolika, ktorej nie trzeba tlumaczyc
najlepszy garnitur tez zwraca uwage na nietypowosc i unikalnosc tej sytuacji

podobno portret trumienny siega juz I wieku naszej ery a ciekawostka moze byc, ze zostal unzany za nasz "polski produkt"
https://www.laminerva.pl/2016/08/portret-trumienny-czyli-o-utrwalaniu.html

na powyzszej fotografii mamy tylko rece, nie wiem jak historia portretu trumiennego ksztaltowala sie na przestrzeni wiekow, ale mozna doczytac, jesli ktos jest zainteresowany,.

biorac pod uwage, ze chronimy wszelkie szlachetne techniki fotografii, uwazam, ze i na ten aspekt historyczny w fotografii powinnismy zwrocic uwage i nie wysylac do ciemni fotograficzno-edukacyjnych interesujacych perelek

BDB

Do ulu nie wezmę bo sam wiele poczyniłem takich w latach 70 - tych i 80 - tych ale czemu ta fotografia budzi tyle kontrowersji to nie wiem. Normalna fotografia post-mortem z odrobiną artystycznego zacięcia. Byłem na tak i zdania nie zmieniam. Kiedyś żaden zacny pogrzeb bez fotografa obejść się nie mógł, dzisiaj świat nogami do góry stoi.

Zaszeptała mi do ucha słowo "nieuchronność"
Jestem za publikacją, bardzo!

Umarłych zostawmy w spokoju, sztuki szukajmy gdzie indziej.