z wyjątkiem kadru... bardzo ciekawie... a wystarczy materii na przekadrowanie?

Ale miło. :D
Materii mnóstwo. Po bokach całość włosów, a dołem aż do pasa.

Dałem nie - bo choć poprawnie poświecone kadr słaby
niweczący wszystko co zdobyto tu

-@vita słusznie podpowiada ...

-samo wyrównanie linii oczu (kosztem czoła)
wzmocni kadr, kompozycję i wymowę portretu

Kadru nie zamierzam bronic. :)
Materii pod dostatkiem i z wielką chęcią poznam Twoją propozycję. :)

Również byłem na nie za sprawą aspektów wymienionych powyżej. Przy takim pov ten kadr zniszczył wszystko co dobre w tym zdjęciu.

Ciekawe jaki kadr wyjdzie z tych konsultacji :)

Czy ktoś wie jak można anonimowo :) opublikować zdjęcie w Warsztatach ?
Na stronie "Publikuj zdjęcie" jest instrukcja, ale nie do końca jasna.

Mówisz - masz ...:)
chwila :)

tak na szybko, wyprostowane do linii oczu
+ wariacje na temat sepii
+ BW
https://www.fotoferia.pl/photo/251526#full

-jak znajdujesz ?

Dzięki :)
Domyślam się, że uciąłeś tak nisko nad brwiami, bo akurat w tym kadrze nie było więcej?
Mając całą twarz też byś tak nisko ciął?

Propozycje fajne :) Tonalnie sepia lepiej mi się widzi, ale nie dlatego, se sepia, tylko walory. :)

spox:)
operowałem na "PrintSkrinie"
- wykonałem ciasne cięcie nad brwiami
które zrównoważyłem dekoltu linią
- mając całą twarz , szerszy kadr pojawiły by się zapewne
inne ścieżki interpretacji

Wnioski wyciągnij Autorze sam :)
Pozdro

Kadr w całości.
Sugestie jak najmilej widziane. :)
https://drive.google.com/file/d/1u2qNotDahmRZVEbqIAQpp_6Y3RlNkyre/view

oki
-ale poproszę większe (jakieś 3x min.)

Proszę :)
https://drive.google.com/file/d/1uBTuewIP0Q-B3zQrICFXO4sQL9K1K27e/view

Z portretem jest czasem tak, że potrzebuje powietrza. Zwłaszcza, jeśli portretujemy osobowość pewną siebie, wiedzącą czego pragnie i mocno stąpającą po ziemi (lub jeśli chcemy, aby właśnie takie robiła wrażenie na naszym portrecie).

Wtedy poszerzenie kadru staje się atrybutem, który możemy śmiało wykorzystać - powiększona przestrzeń powoduje, że portretowana osoba ma "swoje królestwo" w którym niepodzielnie panuje. Tym samym, działając na podświadomość odbiorcy, sygnalizujemy te właśnie cechy charakteru, o których mowa powyżej.

Natomiast dystrybucja przestrzeni (jej zagospodarowanie w kadrze) zgodna z kierunkiem spojrzenia modela to z jednej strony zabieg kompozycyjny wyrównujący wagi, z drugiej - dodatkowe narzędzie narracji - osoba dominująca zapewne chce, aby jej spojrzenie było respektowane i wzrok widza miał tendencję podążania za nim. Tym samym wzmacniamy rys osobowościowy.

https://www.fotoferia.pl/files/airframe.jpg

Lekkie, zwiewne "otoczenie" bardzo mi pasuje.
Powietrze zrobiło dobrą robotę.
Dziękuję. :)

Modelka z natury jest pewna siebie. Pozostawała kwestia zarejestrowania tej cechy charakteru. Myślę, że się to udało.
A zapodany kadr? No cóż, trzeba nad tym ogniwem popracować. :)

I jeszcze:

Choć w większości portretów staramy się zachować stan równowagi charakterologicznej i emocjonalnej pomiędzy modelem, a widzem (a ponieważ relacja bezpośrednia nie istnieje - w gruncie rzeczy owa równowaga to nim innego jak sterowanie emocjami widza), to czasem chcemy, aby równowagi nie było - świadomie decydujemy, czy to Widz, czy Model ma być osobą dominującą (o czym doskonale wiedzieli np. portreciści królewscy).

Oczywiście w definiowaniu tej relacji najważniejsza jest gra samego modela - jego poza, ekspresja, gest. Następnie światło i rekwizyty (atrybuty). Ale nie mniej ważne są również perspektywa i budowa kadru.

Spójrzmy na zdjęcie w Inferii: https://www.fotoferia.pl/photo/251572/
Za sprawą ciasnego kadru oraz perspektywy - widz jednoznacznie dominuje nad modelem, w zasadzie niezależnie od ekspresji tego ostatniego.

W alternatywnym do Twojego kadrze, który pozwoliłem sobie nieśmiało zaproponować, relacja między widzem, a modelem jest blisko przeciwnego bieguna od relacji z pracy zacytowanej powyżej.

Warto o tych kilku aspektach pamiętać; jednym z częściej popełnianych błędów jest konflikt pozy i ekspresji z perspektywą i kadrem - niwelujący włożony przez autora wysiłek w zbudowanie emocjonalnie zdefiniowanej narracji.

ja bym poszedł pewnie tak:
https://www.fotoferia.pl/photo/251580#

#
zgadzam się z tym co pisze Vita,
ale uważam, że także umieszczenie linii oczu wyżej
niż standardowo (czyli wyżej niż na 1/3 wys. kadru)
także daje tę "moc", poczucie siły, wyższości nawet;)

Dzięki wielkie. :D
Twoja propozycja kadru to niby niewielka korekta mojego, a jak wiele zmienia.
Spojrzenie dostało jeszcze więcej mocy. :)

Edycja niezwykle charakterna, taka Twoja. :D
Jedyny drobiazg którego mi zal, to tęczówek. W moim odczuciu, u Ciebie, wyszły za ciemne. Zlały się ze źrenicami.

Gdyby ktoś miał jeszcze uwagi to zapraszam :D

Fakt,
to taki bardziej szkic niż gotowa praca:)
-oczki / tęczówki z RAW'a do wyciągnięcia bez problemu

#
Podoba mi się Twoja postawa....spokojna i rzeczowa,
i nawet Vita się rozpisał (w końcu ;)
Powodzenia. Pozdrawiam

Z tęczówkami oczywista sprawa. :)

W otoczeniu takich świetnych nauczycieli nie pozostaje nic innego jak tylko robić postępy. :)

Pozdrawiam :)