Moim zdaniem taka perspektywa zaburza proporcje. Modelka wygląda również jak bez rąk. Na nie

no ale to jest perspektywa którą kocham.. podkreślająca wielkość głowy w stosunku do maleńkiego ciałka dziecka... jak to u dzieci jest i dodatkowo lubię przerysowania :)

Tutaj niestety głowa w stosunku do ciała wygląda groteskowo. Jestem na nie.

Przecudny uśmieszek, taki trochę szelmowski.
Nie rozważałaś cięcia tuż na lewą brwią? Wtedy te wielkie oczyska zaglądałyby jeszcze głębiej w duszę, choć nie byłoby przerysowania, które lubisz.
Lubię odważne perspektywy. Znudziło mi się oglądanie "poprawności". Nuuuda.

dziękuje NOI :) Ja po prostu mam takie swoje mocne JA i musze liczyć z brakiem akceptacji. Nigdy nikogo nie kopiuje, nie powielam czyjegoś podejścia do portretu i ile można robić wciąż... a i oglądać kadry mieszczące się w tym co ktoś kiedyś uznał za przyzwoite. No taka jestem trudno więc będę obrywać ale trwać przy moim sposobie pokazywania dzieci :)

Na nie

na tak, jak namalowana laleczka, mi bardzo się podoba

:)

Też trwam przy swoim i też obrywam ;)
Ważne by wiedzieć czego się chce!

:) wiesz co jest najgorsze.. cisza. Mnie cieszy, że całkiem dobrzy fotografowie nie przechodzą obok moich "widzi mi się" obojętnie mimo że i tak niektórzy czują potrzebę napisania swojego ALE czy okazania niezadowolenia wręcz.... to są... dlaczego??? bo nie potrafią przejść obojętnie :) a mnie to jak to określić podnieca? za dużo powiedziane.... może łechta moje ego hahahah np. M... czy K... ścigają mnie od lat od czasów upadłego forum za co ? wiadomo :) zawsze mam od nich nie publikuj /
ale skoro to miłe to trwajmy przy tym ;)

Uwielbiam czytać komentarze. Cenniejsze są od złotek. Wymagają wysiłku, a to najmilszy komplement. Tęsknię za czasami, kiedy ludziom chciało się pisać.

Takie zombikowate wyszło, jeśli tak miało być to jest dobrze:)

Każdy za coś tutaj obrywa ale nie to jest ważne. Mnie osobiście bardzo przeszkadza ta jak mówisz, Twoja ulubiona perspektywa bo wygląda to jak większość selfie z komórki, karykaturalnie przerysowana. Mz wychodzi to poza ramy fotoportretu i jakkolwiek nie jest obrazem złym to moja percepcja jest w stanie co najwyżej dopuścić ten obraz jako ilustrację i to z wysoką oceną odnośnie warsztatu postprodukcyjnego.

dziękuję.. wiesz każdy w jakiś określony sposób patrzy, a ja zapewne siedząc przede wszystkim w portrecie dziecka i z naciskiem na perspektywę od góry, gdzie czasem w zależności od wieku modela przerysowanie jest trochę większe, a czasem mniejsze, mam jakieś takie zaburzenie np. w odbiorze portretu dorosłej osoby... wydaje mi się, że nieraz głowa na portrecie jest wręcz za mała, a ramiona strasznie szerokie się wtedy wydają. Ja kocham przy portrecie typu zbliżenie wypełnienie kadru właśnie przez głowę?. twarz. No takie mam po prostu skrzywienie ;) a dodam jeszcze że ja nie powiększam oczu i głów w programie ani nie robię tego typu manipulacji graficznych po prostu jest to wynik bliskiego podejścia do modela by też uzyskać jak największa miękkość, którą też oczywiście uwielbiam :) no i tak jak mówisz jedni to mogą dopuszczać inni nie