Warto było wrócić na FF, choćby dla tych żurawi, w takim wydaniu.
Publikuj.

Dzięki :)
Miło czytać te słowa :)
Żurawi w dolinie Baryczy jest mnóstwo, mam więc szczęście widywać je codziennie. Niestety ostatnio już raczej parami się snują po szaro -burych polach. Warunków ładnych brak. Czekam na mgiełki wiosenne.

Dzięki :)
Miło czytać te słowa :)
Żurawi w dolinie Baryczy jest mnóstwo, mam więc szczęście widywać je codziennie. Niestety ostatnio już raczej parami się snują po szaro -burych polach. Warunków ładnych brak. Czekam na mgiełki wiosenne.

Piękny widok :)
U nas też już krążą duże klucze żurawi.

U nas zimowały i teraz już zaczynają gody.
Dwa dni temu widziałam pierwsze czajki i skowronki. Wiosna nadeszła, tylko pogoda póki co kapryśna.

Ujęcie nostalgiczne, ale i światło zaskakujące. I brzoza i skrzydła ptaków wręcz świecą. Ile tu optymizmu. U mnie niestety nie. Od kilku dni plener zamknięty. Mgła i deszcz. Pozostaje mi tylko rower rekreacyjnie. Kilkugodzinna ekspozycja nawet na słaby deszcz w czasie jazdy skutkuje jednak przemoczeniem do suchej nitki. A zdjęcie? Publikuj oczywiście. :)

Dziękuję :)
Światło było genialne. Zachodzące słońce przy lekkim zachmurzeniu, które skutecznie tłumiło agresywną czerwień promieni.
U mnie też pogoda kiepska, co mnie nie zniechęca i penetruję okolice szukając ciekawych miejscówek. Dzisiaj było przez moment pięknie. Ulewa i ciepłe światło zachodu. Co z tego, jak nic nie chciało pozować :)

Fotografia piękna. Oczywiście. Co jeszcze niedawno było trudne do zrealizowania (myślę o żurawiach pozostających u nas na zimę), to cenę jaką płacimy za brak śniegu, to susza :-(

Dziękuję :)
U mnie pada od kilku godzin. Ale to kropla w morzu potrzeb. We wiosnę wchodzimy z wielkim deficytem wody. Brak mrozu też się nie przysłużył. Ilości kleszczy w lutym są przerażające.
Żurawie wpisały się w nasz krajobraz, za to boćków jak na lekarstwo. To samo dotyczy ptaków mokradeł.
Płacimy za głupotę ludzką i co gorsze rozumu ludzkości wiele nie przybywa. Temat rzeka...
Pozdrawiam i życzę pięknej wiosny :)

Gde by tu pinezkę wsadzić.... hmmm.... może przy tym ptaszku co głowę schował za innego.... a może przy tym na ziemi.... oj tam, tym razem obejdzie się bez pinezek.... a klikam na prawo, co się będę męczył i tak nie ma gdzie bardzo ich wsadzić :) Nie ma co szaleć przy takich obłędnie bezbłędnych fotach :) Nawet podoba mi się :)

Uff...co za ulga. Całą noc nie spałam ze strachu, że mi Kolega pinezkę wsadzi. Mam uraz z dzieciństwa, gdy mi kolega z klasy pinezki na krześle poukładał. Ałć...niemiło było ;)
A całkiem serio przez pół godziny oglądałam czy jakaś plamka nie została. Oślepłam prawie od tego gapienia. Co prawda matryca niedawno czyszczona, ale tele zaciąga pyły jak odkurzacz.
miło, że się nawet podoba :)