To Twoja ulubiona pora roku
Schyłek czasu, garść oszronionych nadziei
Skąpana wewnątrz i na zewnątrz w mroku
Dumna i nieustępliwa

Jak Ty

Dzień w odwrocie przestaje już nagabywać do aktywności
Patrz więc w jego kierunku śmielej i odważniej
To przecież tylko chwila pośród spojrzeń
Rozproszonych obietnic pogubionych fotonów

Jak Ty

Licz każdy oddech lodowatego wiatru
Przestań już go mylić z własnym
Myślami omijaj gruzy przedwiecznych problemów
Jest ich więcej niż poprzednim razem
Zdążyłem je przykryć liśćmi dla Ciebie
Postrzępionych i ostrych

Jak Ty

Idź przed siebie w mym płaszczu z szarości
Wyznaczoną ścieżką pośród przewróconych drzew
Które równie dumne tędy kroczyły

Jak Ty

Hej, Whisper.Najpierw zobaczylam foto i ten wzrok ...i pomyslalam : Tata idzie! Bedzie lanie. Chowaj sie, kto moze!
A potem juz mi nie bylo do smiechu, bo przeczytalam Twoj tekst.
Nie dalej jak wczoraj sluchalam sobie The Wall Pink Floydow i wciaz mi jeszcze w glowie brzmia teksty Watersa, wiec dedykuje Ci utwor "Hey You". Jak Ci sie bedzie chcialo, to znajdziesz w necie.
Od siebie dodam tylko tyle. Zapadles, a moze to wrodzona choroba?, ktorej wiekszosc boi sie jak ognia. Glownym objawem jest brak przyzwolenia i obojetnosci na to co dzieje sie wokol...
Wiem, ze pisze banaly, ale nie moglam ot, tak przejsc bez slowa.

Hej Ty

Cześć, dziękuję za dedykację muzyczną - znam doskonale!
Niejedno w PS przeskrobałem przy nutach Pink Floydów.

Cynizmem na tym padole szczepią każdego jak leci zanim zapuści korzenie, jednak w jakiś niesprawiedliwy sposób pewne sprawy niektórym jednostką wchodzą klinem przez oczy i uszy, prosto do serca...
Być może to zbyt mała dawka
A może nie zachowano profilaktyki unikania choćby takich tekstów jak Hey You...

Idziemy w ten listopad :)))

Pozdrawiam

Publikuj

Dzięki

W listopadzie jest coś smutnego, jakby
wszystko otaczały czarne ramy. Myśli
wydłużając się i ginąc też płyną
ku najgłębszej wodzie. Wystarczy
dotknąć palcem.

Listopad zawsze kojarzył mi się z czarnymi kałużami, w które już niechętnie wskakiwałem...
Jest coś na rzeczy

Najgłębsza i najczarniejsza woda jeszcze przed nami :)

A ja jestem dziewczyna - listopad...
Uwielbiam ten miesiąc...
Pełen ciężkich spojrzeń...
Ze źrenicami w rozbłyskach niknącego słońca...
Miesiąc który dostrzega więcej i bardziej...
Który potrafi ogrzać i potrafi zaziębić...
Miesiąc pełen sprzeczności...
Oryginalny sam w sobie...

Tak naprawdę wszyscy urodziliśmy się w listopadzie...
A TV kłamie !

Strach się bać.... Pozdrawiam

Nie bój żaby !