2011-01-17 23:54:21
Przede wszystkim Autor postawił w tej pracy na kompozycję i zabawę liniami. Jak mawiają: "wszystkie drogi prowadzą do Rzymu" tak tutaj wszystkie linie prowadzą do drzewa. Drzewo mimo, iż jest normalne jak każde inne, intryguje. Autor, nawet dla przekory (jak myślę), spłycił przesłanie zdjęcia nadając mu prosty tytuł. Kolorystyka BW również sugeruje, że nie jest to taki wymuskany, kolorowy krajobraz do jakich jesteśmy przyzwyczajeni a chodzi tutaj o coś więcej. Widywałem, już podobne prace gdzie wszelkie możliwe linie prowadziły do drzewa umiejscowionego w centrum kadru. Tutaj dzięki załapaniu innych drzew w kadr Autor ukrył przesłanie w stylu "wszyscy jesteśmy równi ale niektórzy są równiejsi". Oczywiście to jest taka moja subiektywna myśl. Praca mi się podoba i głosuję za :)
2010-12-03 22:40:09
Na pierwszy rzut oka jasność drażni ale w gruncie rzeczy to właśnie ta jasność przenosi nas do tytułowych "myśli Marty". Myśli i marzenia Marty stanowią jakby inny świat. Niebanalnego sensu/klimatu nadaje tutaj postać w oddali... Po głębszym zapoznaniu się z tą pracą wpadam w zachwyt nad opowieścią płynącą z tego obrazu. Myślę, że argumenty typu: "za jasno, za ciemno" są spowodowane powierzchowną oceną pracy. Myślę, że te osoby zaczną dostrzegać w tej pracy coraz więcej za każdym razem jak tu wrócą :) Innymi słowy porównałbym tą fotografię do dobrej muzyki, która nie "wchodzi" od razu ale jak po pewnym czasie się wkręci tak nie daje spokoju ;) Jestem na tak
2010-11-23 22:52:57
Dzieciaki z kotkiem zapewne myślały, że tylko one załapią się w kadrze (dlatego takie ściśnięte). Podoba mi się trzeźwość umysłu Autora, który pokazał również ich kolegę i zaciekawionego kotem psa. Uważam to zdjęcie za doskonały portret dziecięcego podwórka. Dużo się tu dzieje co świetnie oddaje klimat tego miejsca. Należy też zwrócić uwagę na relacje między fotografem a ściśniętymi dziećmi, kotem a psem, chłopczykiem na rowerze, który prawdopodobnie chciał się również załapać na zdjęciu a nawet w oddali na ciotkę Kryśkę (o ile tak na potrzeby tej analizy mogę pozwolić sobie nazwać tą panią) wieszającą pranie. Ja głosuję na tak dla GN a może i nawet dalej...?
2010-11-22 20:34:12
Do plusów na pewno zaliczyć trzeba klimat fotografii, który został osiągnięty poprzez kolorystyke BW oraz szumy. Podoba mi się jak zagrała modelka - bardzo emocjonalnie i ciekawie. Całość wygląda bardzo filmowo - przypomniał mi się film "Przerwana lekcja muzyki" albo "Weronika postanawia umrzeć".
Jako mankament uważam zbyt głębokie czernie na ustach i włosach. Mimo tego polecam to zdjęcie do galerii niskiej :)
2010-07-18 00:41:24
Zdjęcie jest kontrowersyjne ponieważ jest to przypadkowy kadr, ułożenie modelki, ubrania i włosów daje lekki dysonans kompozycyjny. Pozostawiłbym to zdjęcie w czerni i bieli.
Nie można z kolei powiedzieć jednoznacznie, że zdjęcie jest słabe - posiada potencjał, pomysł - troszkę technicznie i jakościowo zabrakło ale ogólnie w skali szkolnej dałbym trójkę ;)
Przede wszystkim Autor postawił w tej pracy na kompozycję i zabawę liniami. Jak mawiają: "wszystkie drogi prowadzą do Rzymu" tak tutaj wszystkie linie prowadzą do drzewa. Drzewo mimo, iż jest normalne jak każde inne, intryguje. Autor, nawet dla przekory (jak myślę), spłycił przesłanie zdjęcia nadając mu prosty tytuł. Kolorystyka BW również sugeruje, że nie jest to taki wymuskany, kolorowy krajobraz do jakich jesteśmy przyzwyczajeni a chodzi tutaj o coś więcej. Widywałem, już podobne prace gdzie wszelkie możliwe linie prowadziły do drzewa umiejscowionego w centrum kadru. Tutaj dzięki załapaniu innych drzew w kadr Autor ukrył przesłanie w stylu "wszyscy jesteśmy równi ale niektórzy są równiejsi". Oczywiście to jest taka moja subiektywna myśl. Praca mi się podoba i głosuję za :)
Na pierwszy rzut oka jasność drażni ale w gruncie rzeczy to właśnie ta jasność przenosi nas do tytułowych "myśli Marty". Myśli i marzenia Marty stanowią jakby inny świat. Niebanalnego sensu/klimatu nadaje tutaj postać w oddali... Po głębszym zapoznaniu się z tą pracą wpadam w zachwyt nad opowieścią płynącą z tego obrazu. Myślę, że argumenty typu: "za jasno, za ciemno" są spowodowane powierzchowną oceną pracy. Myślę, że te osoby zaczną dostrzegać w tej pracy coraz więcej za każdym razem jak tu wrócą :) Innymi słowy porównałbym tą fotografię do dobrej muzyki, która nie "wchodzi" od razu ale jak po pewnym czasie się wkręci tak nie daje spokoju ;) Jestem na tak
Dzieciaki z kotkiem zapewne myślały, że tylko one załapią się w kadrze (dlatego takie ściśnięte). Podoba mi się trzeźwość umysłu Autora, który pokazał również ich kolegę i zaciekawionego kotem psa. Uważam to zdjęcie za doskonały portret dziecięcego podwórka. Dużo się tu dzieje co świetnie oddaje klimat tego miejsca. Należy też zwrócić uwagę na relacje między fotografem a ściśniętymi dziećmi, kotem a psem, chłopczykiem na rowerze, który prawdopodobnie chciał się również załapać na zdjęciu a nawet w oddali na ciotkę Kryśkę (o ile tak na potrzeby tej analizy mogę pozwolić sobie nazwać tą panią) wieszającą pranie. Ja głosuję na tak dla GN a może i nawet dalej...?
Do plusów na pewno zaliczyć trzeba klimat fotografii, który został osiągnięty poprzez kolorystyke BW oraz szumy. Podoba mi się jak zagrała modelka - bardzo emocjonalnie i ciekawie. Całość wygląda bardzo filmowo - przypomniał mi się film "Przerwana lekcja muzyki" albo "Weronika postanawia umrzeć". Jako mankament uważam zbyt głębokie czernie na ustach i włosach. Mimo tego polecam to zdjęcie do galerii niskiej :)
Zdjęcie jest kontrowersyjne ponieważ jest to przypadkowy kadr, ułożenie modelki, ubrania i włosów daje lekki dysonans kompozycyjny. Pozostawiłbym to zdjęcie w czerni i bieli. Nie można z kolei powiedzieć jednoznacznie, że zdjęcie jest słabe - posiada potencjał, pomysł - troszkę technicznie i jakościowo zabrakło ale ogólnie w skali szkolnej dałbym trójkę ;)