2020-12-22 11:17:19
Kompozycja jest faktycznie zepsuta w zakresie już nienaprawialnym.
Niemniej to zdjęcie ma też swoje mocne strony, mieszczą się one w obszarze pokazanym poniżej - to nie jest propozycja kadru, bo jako kadr się nie broni, raczej skoncentrowanie uwagi widza na tym, co w tej fotografii jest bardzo dobre.
https://fotoferia.pl/files/1608632200_altframe.jpg
Pozdrawiam, v.
2020-12-17 10:11:29
Przyjemne, ale kadrowanie trochę nudne.
Dla urozmaicenia poranka,
a. jeżeli nudno, to może bardziej klasycznie: https://www.fotoferia.pl/files/_v1.jpg
b. ale może bardziej minimalistycznie: https://www.fotoferia.pl/files/_v3.jpg
c. lub bardziej ekstrawagancko: https://www.fotoferia.pl/files/_v2.jpg
MIłego dnia :)
2019-12-13 19:22:47
13,13,13
Do godziny 13:13 otrzymaliśmy jedną wiadomość w sprawie 13 :))
ewa462 napisała o następujących zmianach:
1. Odbicie lustrzane
3. Rozjasnienie oczu
5. Dodanie nasycenia koloru
6. Usuniecie czerwonego zafarbu z reki
8. Rozmycie tla
9. Usuniecie elementu pod reka artefaktu z tla (to skutek uboczny mojego lenistwa)
11. Wyostrzanie
12. Przekadrowanie - wywazenie kadru ( dodanie przestrzeni przed artefaktem i odjecie przestrzeni rownoleglej )
Pozostałe zmiany (2,4,7,10) uznałem za odpowiedzi nie do końca poprawne, zaś punkty 12 i 13 za jeden.
Tym samym nagroda w postaci 13 slotów wędruje do ewa462
9 za poprawne odpowiedzi
3 za wzięcie udziału w tej ad-hoc zabawie
1 za niepoprawne odpowiedzi :))
Miłego weekendu!
2019-12-12 17:28:14
... od strony formalnej.
Jako całokształt, kadr autorski się broni.
2019-12-12 17:26:20
W poszukiwaniu utraconej równowagi...
https://www.fotoferia.pl/files/balance.jpg
2019-12-12 13:12:24
_@Vita a jak znaleziono 16 roznic?_
Nerwica natręctw?
2019-12-12 12:49:24
PS.3. Na odpowiedzi czekam do 13go, do godziny 13:13.
2019-12-12 12:48:18
PS.2. Kto wyjaśni cel wszystkich 13stu, dostanie kolejne 13 slotów. :))
2019-12-12 12:45:50
PS.1. Kto znajdzie wszystkie 13, dostanie w nagrodę 13 slotów :)
2019-11-04 21:54:10
Nie jestem pewien, czym jest kadrowanie książkowe - pewnie to zależy, jaką książkę czytać (i czy ze zrozumieniem czy bez).
Formalnie kadrowanie Przemka jest bardziej wyraziste i silniejsze w wymowie.
Z punktu widzenia opowieści: ta, którą snuje Autorka swoim kadrem (czy też relacją modelka - kadr - uniwersum) jest zupełnie inna od tej, którą opowiada Dziki. Bardzo, bardzo inna... Nie opowiem się po żadnej stronie, bo to jest niemożliwe. Ale chciałem wspomnieć - bo to świetny przykład jak można moderować wypowiedź kadrem i wynikową kompozycją.
https://www.fotoferia.pl/files/compframes.jpg
Byłbym zapomniał: pozdrowienia również dla Małżonka Małżonki.
2019-11-04 13:44:46
Kompozycja jest tu doskonale zrównoważona, zarówno pod względem formalnym, jak i w odniesieniu do przekazu (czy to emocjonalnego czy narracyjnego). Świadomie, bądź nie, Autor sięgnął po koncepcję dysonansu narratywnego i zrobił to bardzo zgrabnie :)
Więcej nie piszę, bo liczę na ciekawą dyskusję pod tą fotografią.
2019-10-06 15:36:43
I jeszcze:
Choć w większości portretów staramy się zachować stan równowagi charakterologicznej i emocjonalnej pomiędzy modelem, a widzem (a ponieważ relacja bezpośrednia nie istnieje - w gruncie rzeczy owa równowaga to nim innego jak sterowanie emocjami widza), to czasem chcemy, aby równowagi nie było - świadomie decydujemy, czy to Widz, czy Model ma być osobą dominującą (o czym doskonale wiedzieli np. portreciści królewscy).
Oczywiście w definiowaniu tej relacji najważniejsza jest gra samego modela - jego poza, ekspresja, gest. Następnie światło i rekwizyty (atrybuty). Ale nie mniej ważne są również perspektywa i budowa kadru.
Spójrzmy na zdjęcie w Inferii: https://www.fotoferia.pl/photo/251572/
Za sprawą ciasnego kadru oraz perspektywy - widz jednoznacznie dominuje nad modelem, w zasadzie niezależnie od ekspresji tego ostatniego.
W alternatywnym do Twojego kadrze, który pozwoliłem sobie nieśmiało zaproponować, relacja między widzem, a modelem jest blisko przeciwnego bieguna od relacji z pracy zacytowanej powyżej.
Warto o tych kilku aspektach pamiętać; jednym z częściej popełnianych błędów jest konflikt pozy i ekspresji z perspektywą i kadrem - niwelujący włożony przez autora wysiłek w zbudowanie emocjonalnie zdefiniowanej narracji.
2019-10-06 15:13:58
Z portretem jest czasem tak, że potrzebuje powietrza. Zwłaszcza, jeśli portretujemy osobowość pewną siebie, wiedzącą czego pragnie i mocno stąpającą po ziemi (lub jeśli chcemy, aby właśnie takie robiła wrażenie na naszym portrecie).
Wtedy poszerzenie kadru staje się atrybutem, który możemy śmiało wykorzystać - powiększona przestrzeń powoduje, że portretowana osoba ma "swoje królestwo" w którym niepodzielnie panuje. Tym samym, działając na podświadomość odbiorcy, sygnalizujemy te właśnie cechy charakteru, o których mowa powyżej.
Natomiast dystrybucja przestrzeni (jej zagospodarowanie w kadrze) zgodna z kierunkiem spojrzenia modela to z jednej strony zabieg kompozycyjny wyrównujący wagi, z drugiej - dodatkowe narzędzie narracji - osoba dominująca zapewne chce, aby jej spojrzenie było respektowane i wzrok widza miał tendencję podążania za nim. Tym samym wzmacniamy rys osobowościowy.
https://www.fotoferia.pl/files/airframe.jpg
2019-10-04 22:32:22
z wyjątkiem kadru... bardzo ciekawie... a wystarczy materii na przekadrowanie?
2019-09-30 15:22:03
Pozwolę sobie zaproponować alternatywny kadr, który nieco inaczej gospodarując przestrzenią - kojąco wpływa na kompozycję. Pozdrawiam serdecznie.
https://www.fotoferia.pl/files/kadralt.jpg
Kompozycja jest faktycznie zepsuta w zakresie już nienaprawialnym. Niemniej to zdjęcie ma też swoje mocne strony, mieszczą się one w obszarze pokazanym poniżej - to nie jest propozycja kadru, bo jako kadr się nie broni, raczej skoncentrowanie uwagi widza na tym, co w tej fotografii jest bardzo dobre. https://fotoferia.pl/files/1608632200_altframe.jpg Pozdrawiam, v.
Przyjemne, ale kadrowanie trochę nudne. Dla urozmaicenia poranka, a. jeżeli nudno, to może bardziej klasycznie: https://www.fotoferia.pl/files/_v1.jpg b. ale może bardziej minimalistycznie: https://www.fotoferia.pl/files/_v3.jpg c. lub bardziej ekstrawagancko: https://www.fotoferia.pl/files/_v2.jpg MIłego dnia :)
https://www.fotoferia.pl/files/p02.jpg
13,13,13 Do godziny 13:13 otrzymaliśmy jedną wiadomość w sprawie 13 :)) ewa462 napisała o następujących zmianach: 1. Odbicie lustrzane 3. Rozjasnienie oczu 5. Dodanie nasycenia koloru 6. Usuniecie czerwonego zafarbu z reki 8. Rozmycie tla 9. Usuniecie elementu pod reka artefaktu z tla (to skutek uboczny mojego lenistwa) 11. Wyostrzanie 12. Przekadrowanie - wywazenie kadru ( dodanie przestrzeni przed artefaktem i odjecie przestrzeni rownoleglej ) Pozostałe zmiany (2,4,7,10) uznałem za odpowiedzi nie do końca poprawne, zaś punkty 12 i 13 za jeden. Tym samym nagroda w postaci 13 slotów wędruje do ewa462 9 za poprawne odpowiedzi 3 za wzięcie udziału w tej ad-hoc zabawie 1 za niepoprawne odpowiedzi :)) Miłego weekendu!
... od strony formalnej. Jako całokształt, kadr autorski się broni.
W poszukiwaniu utraconej równowagi... https://www.fotoferia.pl/files/balance.jpg
_@Vita a jak znaleziono 16 roznic?_ Nerwica natręctw?
PS.3. Na odpowiedzi czekam do 13go, do godziny 13:13.
PS.2. Kto wyjaśni cel wszystkich 13stu, dostanie kolejne 13 slotów. :))
PS.1. Kto znajdzie wszystkie 13, dostanie w nagrodę 13 slotów :)
Kilka/naście szczegółów (13). https://www.fotoferia.pl/files/alt321abc.jpg
https://www.fotoferia.pl/files/94f721d55a2c6957d9bcc4d749dd4694_pan.jpg ?
Nie jestem pewien, czym jest kadrowanie książkowe - pewnie to zależy, jaką książkę czytać (i czy ze zrozumieniem czy bez). Formalnie kadrowanie Przemka jest bardziej wyraziste i silniejsze w wymowie. Z punktu widzenia opowieści: ta, którą snuje Autorka swoim kadrem (czy też relacją modelka - kadr - uniwersum) jest zupełnie inna od tej, którą opowiada Dziki. Bardzo, bardzo inna... Nie opowiem się po żadnej stronie, bo to jest niemożliwe. Ale chciałem wspomnieć - bo to świetny przykład jak można moderować wypowiedź kadrem i wynikową kompozycją. https://www.fotoferia.pl/files/compframes.jpg Byłbym zapomniał: pozdrowienia również dla Małżonka Małżonki.
Kompozycja jest tu doskonale zrównoważona, zarówno pod względem formalnym, jak i w odniesieniu do przekazu (czy to emocjonalnego czy narracyjnego). Świadomie, bądź nie, Autor sięgnął po koncepcję dysonansu narratywnego i zrobił to bardzo zgrabnie :) Więcej nie piszę, bo liczę na ciekawą dyskusję pod tą fotografią.
I jeszcze: Choć w większości portretów staramy się zachować stan równowagi charakterologicznej i emocjonalnej pomiędzy modelem, a widzem (a ponieważ relacja bezpośrednia nie istnieje - w gruncie rzeczy owa równowaga to nim innego jak sterowanie emocjami widza), to czasem chcemy, aby równowagi nie było - świadomie decydujemy, czy to Widz, czy Model ma być osobą dominującą (o czym doskonale wiedzieli np. portreciści królewscy). Oczywiście w definiowaniu tej relacji najważniejsza jest gra samego modela - jego poza, ekspresja, gest. Następnie światło i rekwizyty (atrybuty). Ale nie mniej ważne są również perspektywa i budowa kadru. Spójrzmy na zdjęcie w Inferii: https://www.fotoferia.pl/photo/251572/ Za sprawą ciasnego kadru oraz perspektywy - widz jednoznacznie dominuje nad modelem, w zasadzie niezależnie od ekspresji tego ostatniego. W alternatywnym do Twojego kadrze, który pozwoliłem sobie nieśmiało zaproponować, relacja między widzem, a modelem jest blisko przeciwnego bieguna od relacji z pracy zacytowanej powyżej. Warto o tych kilku aspektach pamiętać; jednym z częściej popełnianych błędów jest konflikt pozy i ekspresji z perspektywą i kadrem - niwelujący włożony przez autora wysiłek w zbudowanie emocjonalnie zdefiniowanej narracji.
Z portretem jest czasem tak, że potrzebuje powietrza. Zwłaszcza, jeśli portretujemy osobowość pewną siebie, wiedzącą czego pragnie i mocno stąpającą po ziemi (lub jeśli chcemy, aby właśnie takie robiła wrażenie na naszym portrecie). Wtedy poszerzenie kadru staje się atrybutem, który możemy śmiało wykorzystać - powiększona przestrzeń powoduje, że portretowana osoba ma "swoje królestwo" w którym niepodzielnie panuje. Tym samym, działając na podświadomość odbiorcy, sygnalizujemy te właśnie cechy charakteru, o których mowa powyżej. Natomiast dystrybucja przestrzeni (jej zagospodarowanie w kadrze) zgodna z kierunkiem spojrzenia modela to z jednej strony zabieg kompozycyjny wyrównujący wagi, z drugiej - dodatkowe narzędzie narracji - osoba dominująca zapewne chce, aby jej spojrzenie było respektowane i wzrok widza miał tendencję podążania za nim. Tym samym wzmacniamy rys osobowościowy. https://www.fotoferia.pl/files/airframe.jpg
z wyjątkiem kadru... bardzo ciekawie... a wystarczy materii na przekadrowanie?
Pozwolę sobie zaproponować alternatywny kadr, który nieco inaczej gospodarując przestrzenią - kojąco wpływa na kompozycję. Pozdrawiam serdecznie. https://www.fotoferia.pl/files/kadralt.jpg
https://www.fotoferia.pl/files/kaderek2.jpg
https://www.fotoferia.pl/files/67vita.jpg Moja sugestia kadru, korekty tonalnej (ramienia) oraz światłocienia (ramię i tło).